15 Ağustos 2011 Pazartesi

SİZ BENİ TANIRSINIZ...

           Her yer kalabalık herkes bir telaşta, ruhum bile bedenimle bir bütün bense yapayalnızım........
    
                                     Yalnızım , üzgünüm, kızgınım ve kırgınım!
        Yalnızlığım ; kimsemin olmaması yada kalmaması olabilirmi diye düşünmedim değil. Hayır sebep bu değil , sadece kendimi soyutlamam insanlardan.Sebep ise yalanları dolanları ve çıkar amaçlı düşünceleri. İnandık, güvendik, kol kanat gerdik, yalanlarını görmezden, yalnışlarını duymazdan geldik. Kör olduk , sağır olduk....
Aslında hata yinede benim  biliyorum , hayatıma alırken onları; cv istemedim,yargılamadım yada sorgulamadım!
Herkesi kendim gibi bildim.Çevreme baktığımda çıkar amacı olmayan dostluklar,arkadaşlıklar, akrabalıklar, kardeşlikler olmadığının artık geçte olsa farkı ettim .Ne annem gibi karşılıksız seven ne de babam gibi kol kanat geren var ! Olması zaten bir olasılıktan ibaretti  ve bunuda çok yakın zaman yaşayarak gördüm!
        Üzgünüm evet hemde çok ... İnanamak ve güvenmek gibi kavramların yalan ve dolanla kardeş olduğunu yada kardeşin yalan ve dolanla donatılılmış bir kale inşa etmesi kendine ve bu kaleden nereye gittiği belli olmayan oklar fırlatması şu anki en büyük üzüntüm çünkü bu oklar sadece bana zarar vermekle kalmıyor çok yakınımdaki ve çok kıymetli değerlerime de zarar veriyor.Neyse bunuda yaşayarak görmüş olduk 3 kuruşluk adamlara 5 kuruşluk değer verirsek kim olursa olsun kalan 2 kuruşla bizi üzerler gerçeği ...
        Kızgınım en çokta kendime, hayatımın genelinde bu böyledi zaten .İnsanlar konuşur kimisi büyüğümüz,
kimisi küçüğümüz dinleriz.Büyüğümüze saygımız var ses çıkarmayız, küçüğe cahil deriz göz yumarız. İyide nereye kadar gider.Bizim de dilimizin kemiği yok ama insanlığımız var, terbiyemiz var, manevi duygularımız var. Hep oldu ve olacak ta belki işte bu sebepten kendime kızgınım.Cevap vermemek yada vermek istememek.Aslında böyle durumlarda hayatın gerçeği olan deveyi diken, insanı s....  yaranır cümlesi aklımdan geçiyor...Hiç bir zaman bunu yapmadım kendime kızgınım....
        Kırgınım herkese, beni tanıyan bilenler başta olmak üzere.Hayat olmuş çıkar,çakal dünyası.Kimi paranın peşinde,kimi kariyerin. Son yıllarda bunu daha iyi gözlemledim, gemisini götüren kaptan misali inanılmaz entrikalar falan . Durun ya ! Ne oluyoruz demeden bok çukuruna itilmek. Çık çıkabilirsen, yapılan hainliklere mi yanasın, yoksa inanç ve güvenin yıkılmasına mı? Ne dostluk var nede kardeşlik  var bu dünyada, sadece yalanlar üzerine kurulmuş gerçekler, ben bunu yaşadım siz ne yaşadınız bilmiyorum.Kırgınım  bu hayata ve beni tanıyan insanlara....
                            BEN SİZİ TANIYAMAMIŞIM AMA SİZ BENİ TANIRSINIZ.... e&a
       
       



Hiç yorum yok:

Yorum Gönder